بررسی ساختار عاملی و اعتباریابی پرسشنامه خود متمایزسازی دریک و مورداک(فرم کوتاه)

هدف: پژوهش حاضر به منظور بررسی ساختار عاملی، روایی و پایایی پرسشنامه تمایزیافتگی خود - فرم کوتاه دریک و همکاران (2015، dsi-sf))) انجام گرفت. روش: حجم نمونه این پژوهش شامل 1503 نفر (433 مرد و 1070زن) در رنج سنی (14-62 مرد) و (18- 59 زن) که با روش نمونه گیری در دسترس در سراسر کشور از کاربران شبکه های اجتماعی انتخاب شدند و سپس کاربران به پرسشنامه الکترونیکی تمایزیافتگی خود (dsi-sf) پاسخ دادند. یافته ها: نتایج نشان داد که ساختار پرسشنامه از همسانی درونی قابل قبولی برخوردار است. در این تحقیق پس از بررسی روایی محتوا، برای بررسی پایایی پرسشنامه از ضریب آلفای کرونباخ استفاده شد و ضرایب آلفای کرونباخ برای کل پرسشنامه 741/0 به دست آمد. همچنین نتایج تحلیل مؤلفه های اصلی با استفاده از چرخش واریماکس منجر به استخراج پنج عامل شد. نتایج تحلیل عاملی مؤید آن است که ساختار پرسشنامه برازش قابل قبولی با داده ها دارد و برازندگی تحلیل عاملی تأییدی بر پایه نرم افزار spss وجود عوامل پنجگانه را تأیید کرد. نتایج تحلیل عاملی تأییدی، مؤید این است که ساختار پرسشنامه برازش قابل قبولی با داده ها دارد و همه شاخص های نیکویی برازش، مدل را تأیید می­کنند . بحث و نتیجه گیری: یافته­های تحلیل عاملی، تقریباً مشابه تحقیقات انجام گرفته در فرهنگ اصلی و ضرایب پایایی و روایی نیز به نتایج تحقیقات پیشین نزدیک بود. بنابراین با توجه به خصوصیات روان سنجی مطلوب، این پرسشنامه ابزار مناسبی برای تعیین خودمتمایز سازی است.